MYŚL – MÓJ OBŁOK NA DZIŚ

Przezroczyste ręce chwytają horyzont istnienia.

 

WYGNANIE Z DUSZY

robak krząta się w lustrze odejścia
trudno małemu zwierzakowi
znieść wyjścia


POGODZIĆ SIĘ NAPRAWDĘ

dostrzegam w sobie uczucie
rozłam
odejście za horyzont
wielkiego bałaganu
nie klękam już
tylko stoję w ruchu dążenia


BŁĄD

Urojenie nie miało racji
świadomą istotą się stałam.

 

PROSTA PRZESTRZEŃ NADZIEJI

zmarłam wczoraj
pochowali mnie dziś
urodzę się jutro

 

ROK 1880

dzisiaj obchodzę moje przyjście na świat
za sto lat urodzę się

ozdobiłam pokój
zaprosiłam gości

nałożę bordowa sukienkę
będzie kolorowo


***

nie, nic nie jest - stałe
zawsze - stałe się zmienia
nie, nic nie jest stałe
tylko ja jest - stałe
bo się nie zmienia

 

***
nie, nie - jeszcze nie
wszystko - nie odeszło
nie będę - taka naiwna
że to wszystko - musi płynąć
ja - musi pozostać