Аркадиуш Савчук
(Бяла Подляска)
***
на заборе в моем саду сушится солнце
вчера тучи боролись друг с другом
за так называемое жизненное пространство
и пролилось немало слез
а скрежетанье зубами засыпало надежную
землю лавиной искр
и как всегда так и теперь оставшиеся в живых
тучи склоняются в задумчивости над теми
что уже неподвижно и плоско лежат на земле
и не лягаются ногами и не бодаются рогами
а на моем заборе сушится солнце
я сижу на террасе и даже не шелохнусь
боясь его спугнуть
но несмотря на то что месяц потрепал меня
за бороду
я все еще такой ребячливый
***
na płocie w moim ogrodzie suszy się slonce
wczoraj chmury walczyly ze sobą
o tak zwaną przestrzeń życiową
i polalo się wiele łez
a zgrzytanie zębami zasypało spolegliwą
ziemie lawiną iskierнадежную
i jak zawsze tak i teraz pozostałe przy życiu
chmury pochylają się w zadumie nad tymi
które już nieruchome leżą płasko na ziemi
i nie wierzgają nogami i nie bodą rogami
a na moim płocie suszy się słońce
ja siedzę na tarasie i ani drgnę
boję się je spłoszyć
bo mimo że księżyc już wytargał mnie za
brodę
ciągle jestem taki dziecinny
***
почему
почему
почему
так поздно узнал
что слепота заразна
отчего никто раньше не сказал мне что
глупость так легко переносится
от человека к человеку
как это случилось
что
не мои мысли
стали моими
***
dlaczego
dlaczego
dlaczego
tak późno dowiedziałem się
że ślepota jest zaraźliwa
czemu nikt wcześniej nie powiedział mi że
głuchota tak lekko przenosi
się z człowieka na człowieka
jak to się stało
że
nie moje myśli
stały się moimi myślami
***
усталый был вчера
усталый был позавчера
а сегодня прижались ко мне твои
самые высокие ожидания
наполнила мою голову тем
что нужно
и уже не чувствую себя усталым
и таким одиноким
уже живу листами
из твоего календаря
***
zmęczony byłem wczoraj
zmęczony byłem przedwczoraj
a dzisiaj przytuliły mnie twoje
wygórowane oczekiwania
wypełniłaś moją głowę
że trzeba
i już nie czuję się zmęczony
i taki samotny
już żyję twoimi kartkami
z kalendarza
***
мои ангелы
орошают витражи
золотят пергаменты и атласы
мои ангелы мерцают между
слоями сосен
зарастают лугами водорослей
мигают плечами фонтана
порой потеряв головы
прячутся среди надгробных плит
порой непристойно шутят
мои ангелы улыбаются
мои ангелы так же плачут
мои ангелы не видят
кое-где сидят парами
порой грустные
порой стаями кружат над лугом
некоторые имеют свою цену
другие бесценны
многие ничего не стоят
мои ангелы любят кувыркаться
в траве и в моих волосах
не люблю этих памятливых
и тех с растрепанными крыльями
ненавижу этих с пустыми глазами
и всезнающих
и тех которые знатоки добра
и
зла
мог бы рассказывать
об ангелах долго
за годы накопилось много
интересных историй…
а
в действительности
нет уже
никаких ангелов
***
moje anioły
zraszają witraże
złocą pergaminy i atłasy
moje anioły migocą między
słojami sosen
porastają łąkami glonów
mrugają ramionami fontann
czasami pogubiwszy głowy
ukrywają się między nagrobkami
czasami robią obsceniczne żarty
moje anioły uśmiechają się
moje anioły płaczą tak samo
moje anioły nie widzą
gdzieniegdzie siedzą parami
czasami samotne
czasami stadami krążą nad łąką
niektóre mają swoją cenę
inne są bezcenne
liczne bezwartościowe
moje anioły lubią fikać koziołki
w trawie i w moich włosach
nie lubię tych pamiętliwych
i tych z potarganymi skrzydłami
nienawidzę tych z pustymi oczami
i wiedzącymi wszystko
i tych które są znawcami dobra
i
zła
mógłbym opowiadać
o aniołach długo
przez lata uzbierało się wiele
ciekawych historii………
a
tak naprawdę
nie ma już
żadnych
aniołów
тихо
махать руками каждый может
болтать
ходить
кричать каждый может
он говорит
избегай шумных людей
потому что не будет покоя
а я знаю что от среды
до среды
еще громче
немилосерднее
пронзительнее
верещит во мне
тишина
cicho
machać rękami każdy może
gadać
chodzić
krzyczeć każdy może
mówi
unikaj głośnych ludzi
bo nie zaznasz spokoju
a ja wiem że od środy
do środy
najgłośniej
najniemiłosierniej
najprzenikliwiej
wrzeszczy do mnie
cisza
Перевод с польского:
Ирина Гусева
(Москва, Россия)