Міраслаў Хадыніцкі (Mirosław Chodynicki)
(Тerespol, Polska)
на краі свету
ціхае падляскае
мястэчка
месцамі яшчэ драўлянае
у наспешным сне заклятае
тут у чатырохкутніках рынкаў
гісторыі пішуцца самі
і вершы малююць
на платах
людзі жывуць
і паміраюць
пад старасць
na skraju świata
ciche miasteczka
podlaskie
miejscami jeszcze drewniane
w nieśpiesznym śnie zaklęte
tu w czworobokach rynków
historie piszą się same
i wiersze malują
na płotach
ludzie żyją
i umierają
na starość
не ведаю
як можна цябе не кахаць
калі ты смяешся
або калі каву
п’еш пад ліпай
жнівеньскім ранкам
або калі над кніжкай
ты недзе не тут
сёрбаеш трэцюю гарбату
nie wiem
jak można Ciebie nie kochać
kiedy się śmiejesz
albo gdy kawę
pijesz pod lipą
w sierpniowy poranek
czy gdy nad książką
jesteś nie tutaj
siorbiąc trzecią herbatę
а палове шостай
заплецены ў штодзённасць
сучаснасцю абматаны
сны згубіў важныя
нязмерна
каляровыя чары
паблеклі
застаўся боль
галавы
і Сахара ў страваводзе
замест вады падалі воцат
godzina piąta trzydzieści
zaplątany w codzienność
teraźniejszością omotany
sny zgubiłem ważne
niezmiernie
kolorowe czary
zbladły
pozostał ból
głowy
i Sahara w przełyku
miast wody podano ocet
дзіравым сэрцам кахаць
калі каханне сплывае кроплямі
да аорты
баліць
мастацтва для мастацтва неспасцігальнае
вялізнае як Кіліманджара
гара
хачу ўжо дзірку ў боце або
у небе сталёва шэрым
штодзённасць размазвае імгламі
думкаю зааконнай гоніць
палямі чорнымі
гіне гарызонту мяжой няпэўнай
ніхто не ведае што далей
dziurawym sercem kochać
gdy miłość spływa kroplami
do aorty
boli
sztuka to dla sztuki niepojęta
ogromna jak Kilimandżaro
góra
wolę już dziurę w bucie albo
w niebie stalowo szarym
co dzień rozmazuje mgłami
myślą zaokienną goni
polami czarnymi
ginie horyzontu kreską niepewną
nikt nie wie co dalej
Tłum. z polskiego:
Алены Усцілоўскай
(Bereza, Białoruś)