Міраслаў Хадыніцкі (Mirosław Chodynicki) 
(Тerespol, Polska)


на краі свету

ціхае падляскае
мястэчка
месцамі яшчэ драўлянае
у наспешным сне заклятае

тут у чатырохкутніках рынкаў
гісторыі пішуцца самі
і вершы малююць
на платах

людзі жывуць
і паміраюць
пад старасць


na skraju świata

ciche miasteczka
podlaskie
miejscami jeszcze drewniane
w nieśpiesznym śnie zaklęte

tu w czworobokach rynków
historie piszą się same
i wiersze malują
na płotach

ludzie żyją
i umierają
na starość


не ведаю

як можна цябе не кахаць
калі ты смяешся

або калі каву
п’еш пад ліпай
жнівеньскім ранкам

або калі над кніжкай
ты недзе не тут
сёрбаеш трэцюю гарбату


nie wiem

jak można Ciebie nie kochać
kiedy się śmiejesz

albo gdy kawę
pijesz pod lipą
w sierpniowy poranek

czy gdy nad książką
jesteś nie tutaj
siorbiąc trzecią herbatę


а палове шостай

заплецены ў штодзённасць
сучаснасцю абматаны
сны згубіў важныя
нязмерна

каляровыя чары
паблеклі
застаўся боль
галавы
і Сахара ў страваводзе

замест вады падалі воцат

 

godzina piąta trzydzieści

zaplątany w codzienność
teraźniejszością omotany
sny zgubiłem ważne
niezmiernie

kolorowe czary
zbladły
pozostał ból
głowy
i Sahara w przełyku

miast wody podano ocet

 

дзіравым сэрцам кахаць

калі каханне сплывае кроплямі
да аорты
баліць

мастацтва для мастацтва неспасцігальнае
вялізнае як Кіліманджара
гара

хачу ўжо дзірку ў боце або
у небе сталёва шэрым
штодзённасць размазвае імгламі
думкаю зааконнай гоніць
палямі чорнымі
гіне гарызонту мяжой няпэўнай

ніхто не ведае што далей


dziurawym sercem kochać

gdy miłość spływa kroplami
do aorty
boli

sztuka to dla sztuki niepojęta
ogromna jak Kilimandżaro
góra

wolę już dziurę w bucie albo
w niebie stalowo szarym
co dzień rozmazuje mgłami
myślą zaokienną goni
polami czarnymi
ginie horyzontu kreską niepewną

nikt nie wie co dalej

 

Tłum. z polskiego:
Алены Усцілоўскай
(Bereza, Białoruś)