monolog sa majkom
izgubio sam se majko
sigurno zbog toga
što sam mnogo toga zaboravio
bio sam neoprezan
išao sam prema lošoj strani
ne znam zašto
prestao sam razumeti sebe
prestao sam razumeti Rimbaud' a
prestao sam razumeti ptice na vetru
smatram majko
da se nešto završava
prestao sam samo razumeti šta
a možda nikada nisam sazreo do toga znanja
takva je istina
takva čudna noć
škripi pod
kao da si kuvala ručak u kuhinji
....ali pak u našoj kuhinji pod je od kamenja
VRATA
Ne opraštamo se
sa starim vratima
ostali su u njima ključevi do...nikud
i sve tajne
koje smo skrivali
iza njihovog paravana
samo...
izgubili smo se
na kojoj su sad strani
SAN
sanjao sam sneg u Egiptu
pustinja je izbelela kao božićni obrus
istkana od hladnoće galabija skrila je utvare
stao sam visoko i gledao u mrtvo prostranstvo
nisam se bojao vlastite
ni tuđe senke
nisam se bojao tišine
bojao sam se zaborava
nedovršenog portreta
zakopanog u prašini podruma
svakodnevne ljubavi
knjige sa istrgnutom stranicom
bojao sam se o tebe
kako izići na kraj sa samoćom
ko će mi doneti kupljeno gore na visini
ko će mi ogrejati stope
rasplamsati pogled na tvoje prisustvo
trajao sam na visini
sa pesmom na usnama
neka ti se ispune moji dobri snovi
Biografia/Biografija
Mirosław Pisarkiewicz (ur. w 1963 r. w Zgierzu) – ukończył historie na Uniwersytecie Łódzkim, studia podyplomowe z historii najnowszej i wiedzy o społeczeństwie na Uniwersytecie Mikolaja Kopernika w Toruniu, The International School for Holocaust Studies w Instytucie Yad Vashem w Jerozolimie oraz studia podyplomowe z zarządzania w oświacie i dydaktyki przedsiębiorczości na Akademii Ekonomicznej w Katowicach.
Pracuje w Wojewódzkim Osrodku Doskonalenia Nauczycieli w Sieradzu. Redaktor naczelny dwumiesięcznika oświatowego „Szkolne Wieści”. Badacz zabytków cmentarnych i historii Ziemi Leczyckiej (nagroda rektora Uniwersytetu Łódzkiego w 2004 r.). Członek Towarzystwa Naukowego Plockiego i Stowarzyszenia Autorów Polskich.
Autor tomików wierszy: „Antyherostrates” (Lódz 1985), „Pozorne piękno” (Leczyca 1987), „Zmartwychwstanie jaskółki” (Warszawa 1992), „Kolekcjoner obloków” (Leczyca 1996), „Dom nad Bzura” (Podlezyce 2005), „Złodziej tataraku” (Pila 2007) i tomu opowiadań „Chłopiec z ulicy Zydowskiej” (Warszawa 2007). Współautor kilkunastu ksiazek o dziejach Leczycy.
W 2005 r. zdobyli pierwsze miejsce w konkursie prozatorskim im. Szaloma Asza. W 2007 r. uzyskał stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i odznaka „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.