Najviše od svega i najbolja stvar koja mi se dogodila u prosincu 2019. to je putovanje u Zagreb . Zagreb glavni grad Hrvatske ima za mene duboko značenje kroz čitavu povijest moga života. Logičkim slijedom proteklih četrdeset godina Zagreb pamtim po mnogo čemu . Ponekad kroz povećalo zažive moja sjećanja . Pa ih nanovo pohranim negdje duboko u svojoj duši .
Zanimljivo je da sam otišla i ustrajala u svojoj namjeri . Posjetila sam sa kolegicama izložbu posvećenu Bribirskoj Glavici .
Gonjena krilima bure i juga moje priče uvijek imaju neprekidan prirodni slijed događaja ,van moje kontrole naravno. Viša sila u svim događajima ima utjecaja. Ali zanimljivo je da se prošlost na sve nadovezuje.
Surovost života sve uništava .
Interesantno mi je kako sam ja postojana i kako sam nezamjenjiva u čitavom viru.Dobila sam ulogu napokon sam ja sebe pronašla u svemiru prošlosti , sadašnjosti i budućnosti .Nadam se svjetlijoj budućnosti . Ali sve je to život .
U mom zavičaju krije se štošta zanimljivog od prirodnih ljepota ,kulturne baštine ,usmenih predanja ,narodnih pjesama .
Bribirska Glavica zaboravljena od sviju , sama vrtoglava i nemirna duhom ne želi se dati zaboravu .Pogled koji se proširuje i puca naokolo mnogo govori o tome zašto je  cvjetala tokom povijesti. Pretvorila se u velikašku utvrdu obitelji Šubić .Zapamćeni su kao kolijevka hrvatskog naroda. Branili su zemlju , razvijali život u svim mogućim oblicima.
 
Razvijale su se tu mnoge privredne grane poljoprivreda ,medicina , obrti sve u svrhu opstanka i obrane . Čarolijom zrači i Bribišnica koja se svojim tokom ulijeva u Prokljanska jezero.
Danas , kraj o kojem govorim izgorio je u viru prošlih događaja .Dašak nade uvijek postoji . Nada se rađa sa novim izlaskom sunca. .Vjera i ustrajnost uvijek tinjaju u mom životu.
Zagrebe Beli grade ustrajno postojiš vjeruješ u bolje sutra .Hvala ti na tome. Raskrsnico života vjero u bolju budućnost i za boljim životom. Šetam tvojim ulicama u različitim razmacima desetljeća. Ništa se ne događa meni ,časno stojim i igram šah .Ja sam jedan od pijuna .Moj život je na ploči šaha .
Vjerovatnost u životu je velika . Na tom brdu uzavrelom od života prvi puta sam kročila kao trogodišnja djevojčica .Moja djevojčica je  vođena mojom zvijezdom vodiljom još kao maleni curetak posjetila je brdo , skakutala je svojim dražesnim nožicama i divila se svijetu i životu.
Volim taj osjećaj i dan kada smo zajedno stajale na Bribirskoj Glavici sa prijateljima ,obitelji . Bio je to dražestan poklon od života .Svatko zaslužuje na dar .

 

 

SLAVENKA IVANKOVIĆ

NAJBARDZIEJ ZE WSZYSTKIEGO

   Najbardziej ze wszystkiego, a także najcenniejszym wydarzeniem była dla mnie wycieczka, która odbiła się w grudniu 2019. roku, wraz z Zespołem Przewodników św. Michała z Szybenika do Zagrzebia. Stolica Chorwacji ma dla mnie bardzo ważne znaczenie.

Duże znaczenie dla mnie miały zdarzenia z ubiegłych czterdziestu dwóch lat. Miasto Zagrzeb kojarzy mi się z wieloma przyjemnymi chwilami. Czasami, jakby przez lupę, budzą się moje przeżycia. Rzeczywistość ciągle wytwarza nowe kształty, potem przeszłość znów chowam głęboko do swojej duszy. Interesująco jest to, że pojechałam i dokonałam coś swojego. Wspólnie z przewodnikami przedstawiono nam dwie bardzo cenne wystawy: w Muzeum Historii i Sztuki -o Bribirskim wzgórzu, które znajduje się w zapleczu turystycznego miasta Vodice oraz druga wystawę w tym samym Muzeum z eksponatami z wyspy Visovac, która znajduje się w Parku Narodowym Krka.

   Goniona na skrzydłach burzy i wiatru południowego moje opowiadania zawsze mają nieprzerwany ciąg wydarzeń, pomimo własnej kontroli, oczywiście. Siła wyższa we wszystkich wydarzeniach ma moc. Ale interesująco jest to, że wydarzenia z przeszłości nawiązują do wielu rzeczy. Surowość życia niszczy wszystko.

   Bardzo mnie interesuje, o ile jestem wytrwała. Dostałam rolę, w której wreszcie sama siebie odnalazłam. W galaktyce teraźniejszości i przyszłości. Wszystko jest stworzone dla człowieka.

W moim regionie ukrywa się mnóstwo interesujących zabytków sztuki, legend, pieśni narodowych.

   Wzgórze Bribirskie - zapomniane przez rzeczywistość, same cyklicznie, niespokojnego ducha, nie życzy żeby zostało zapomniane. Widoki, które rozlegają się z niego, zapewniają mu miejsce w historii. W epoce średniowiecznej powstało w tym miejscu utwierdzenie Szubiciów. Zapamiętano go jako kolebkę narodu chorwackiego. Broniły swoją ziemie, rozwijała się gospodarka. Badania ukazują na wielu różnych dziedzinach gospodarki, medycyny, rzemiosła i wytwórni szkła.

   Rzeczka Bribisznica, której źródło znajduje się w piedestale, płynie strumieniami z czystą i bystrą wodą. Biegną swym biegiem przez pola, dając duże owoce. Potem powstaje rzeczka Guduća, która płynie do jeziora Prokljan (jezioro rzeczne rzeki Krka). Dziś, ten region, o którym opowiadam, jest spalony w burzach historii. Ale oddech nadziei zawsze istnieje. Nadzieja znów nastąpiła wraz z nowym świtem. Wiara i wytrwałość zawsze ogarniają mnie. Zagrzebie, Miasto Białe, dumnie istniejesz. Dziękujemy ci! Rozdroża życia są wiarą w lepszą przyszłość - spaceruję po twych ulicach zbudowanych w różnych okresach historycznych. Mnie nic już się nie stanie się i często widzę jak gram w szachy. Prawdopodobieństwo w życiu jest wielkie. Na to silne Wzgórze, pierwszy raz kroczyłam mając trzy lata.

   Moja córka pod przywództwem mojej gwiazdki, jako młodziutka, kroczyła na górę. Bawiła się jak księżniczka, która biegnie ku szczęśliwemu życiu. Uwielbiam wspólne przeżycia i dni, podczas których spędzałam czas, w tym miejscu z przyjaciółmi i rodziną.

Był to czarujący dzień. Prezent od życia. Każdemu człowiekowi należy się taki prezent.


JB Cookies